Gepredikt wordt er op deze plekken niet meer. In de voormalige kloosters en kerken kom je nu tot rust, kun je hemels dineren en je laven aan zalige interieurs.
August, Antwerpen
Jarenlang stond het voormalige Augustinessenklooster in het Antwerpse Groen Kwartier leeg. Tot het hele terrein, waar vroeger een militair hospitaal stond, op de schop ging. Restaurant The Jane van Sergio Herman en Nick Bril, dat huist in de verbouwde ziekenhuiskapel, ging in 2014 als eerste open. Nu is er ook hotel en restaurant August, op de plek waar de zusters Augustinessen zich terugtrokken na het verzorgen van gewonde en zieke soldaten. Van dat gesloten karakter is anno 2019 geen sprake. Gasten kunnen in de kloosterkapel genieten van gerechten van eerdergenoemde sterrenchef Nick Bril en nippen aan Seraxglazen naar ontwerp van architect Vincent Van Duysen, die samen met Callebaut Architects tekende voor de gehele renovatie. Met behoud van originele details – roetzwarte vloertegels werden stuk voor stuk afgeschrobd tot er een patroon onder vandaan kwam – en op maat gemaakt meubilair van Molteni, Flos en Serax, creëerde hij een warm en tijdloos eerbetoon aan het kloosterleven. Moderne rustzoekers, rejoice: dankzij de voetgangerszone rondom het hotel is er geen voorbijdenderend verkeer en in de afgeschermde kloostertuin kun je ongestoord dobberen in de zwemvijver. Heeft zangeres Belinda Carlisle toch gelijk: heaven is a place on earth.
august-antwerp.com
Il Convento di Santa Maria di Costantinopoli, Italië
Het is een hele mond vol: Il Convento di Santa Maria di Costantinopoli. Wie de naam van dit Italiaanse hotel in een voormalig klooster foutloos weet te googlen, komt voor een verrassing te staan. Want een website, die is er niet. Eigenaresse Athena McAlpine houdt het liever oldskool. Ook wifi ontbreekt in het vijftiende eeuwse klooster, waardoor het zoals het hoort een oase van rust is. Samen met haar man, wijlen Alistair McAlpine (kunstverzamelaar en voormalig adviseur van Margaret Thatcher), zette Athena het hotel op. Ze vulden de zes hotelkamers, galerijen en binnentuin met kunst, houtsnijwerk, tapijten en textiel uit Afrika en Azië. Op het dakterras, waar je geniet van het uitzicht op het Zuid-Italiaanse landschap, kwam een bonte verzameling aan cactussen in terracottapotten. Il Convento bevindt zich in de hak van de Italiaanse laars, vlak bij de prachtige stad Lecce. Niet dat je het klooster uit hoeft, want de bibliotheek herbergt het nodige leesvoer en aan het door palmbomen omringde zwembad is het prima toeven. Uit de open keuken mag je gerust een birra of vino pakken. Of acqua frizzante, waar je een van de tachtig soorten munt die de kruidentuin rijk is aan toe kunt voegen. La vita è bella!
Kruisherenhotel, Maastricht
Ver hoef je niet te reizen, voor een goddelijke ervaring. In onze zuidelijkste stad weten de bourgondische Maastrichtenaren wel wat genieten is. Het met vijf sterren bekroonde Kruisherenhotel is gevestigd in een voormalig klooster met bijbehorende kerk, die al vanaf de vijftiende eeuw fier overeind staat. De koperen entreetunnel – een futuristische toevoeging aan het gotische gebouw – lokt nieuwsgierige passanten naar binnen. Ook degenen die niet in het hotel slapen, mogen hier gluren en dineren onder het hemelse bogenplafond op de grote entresol. Logees staan kamers te wachten met meubilair van Philippe Starck, Le Corbusier en Marc Newson, en in vele gevallen uitzicht op de binnenplaats. Het is niet wat de Orde van het Heilige Kruis (later Kruisheren) voor ogen had toen die opdracht gaf tot het stichten van een nieuw kloostergebouw. Maar tijden veranderen en dankzij de gasten kan het rijksmonument blijven bestaan – en hoe. Alles gaat hier ‘vaan uh leije deekske’.
oostwegelcollection.nl
The Sister Hotel, Milaan
Bezoekers van de Salone del Mobile in Milaan konden in april een sneakpeek van het gloednieuwe The Sister Hotel krijgen. Twee van de negen kamers waren alvast in gereedheid gebracht. Brein achter het project is Mauro Orlandelli, eigenaar van de prestigieuze Six Gallery. Het hotel is gehuisvest in hetzelfde gebouw als de galerie: een voormalig nonnenklooster. Enkel de naam van het hotel verwijst echter nog naar de zusters. Qua concept liet Six zich inspireren door zogeheten hôtel particuliers: luxe Franse stadsresidenties. Een verblijf in het hotel voelt een beetje alsof je logeert bij bekenden, met uitmuntende smaak. Laat dat maar aan artdirector Samuele Savio over, die zorgdroeg voor het moody interieur. Langs mosgroene muren en over zwart-rode terrazzovloeren loop je naar je in donkere tinten geverfde suite, waar koraalrood velours en gouden elementen in het oog springen. Mocht je nou helemaal blown away zijn van dat stijlvolle lampje op je nachtkastje: alles is te koop. Hebben we het nog niet eens gehad over het ontbijt, dat je mag nuttigen bij de piekfijne Sixième Bistrot. God is great.
thesisterhotel.com
L’ Iglesia, Marokko
Wie naar Marokko op vakantie gaat is spoilt for choice: het land barst uit z’n voegen van bijzondere trekpleisters. Door het overschot aan al dat moois zou je kustplaats El Jadida bijna over het hoofd zien. Toch is de stad zeker een bezoek waard, al was het alleen maar om te kunnen verblijven in het overheerlijke hotel L’Iglesia. Het huist in een negentiende-eeuwse kerk die binnen de poorten van de oude Portugese vesting ligt. De kerkbanken hebben er plaatsgemaakt voor een coole mix van art deco en andere vintage meubelen, en in plaats van miswijn schenken ze nu puike cocktails. De sfeer is verrassend laid-back, voor drukte en rumoer moet je de deur uit. Zo bevindt het bijbehorende restaurant zich in het voormalige consulgebouw om de hoek. De indrukwekkende Portugese cisterne met 25 zuilen, waar Orson Welles de film Othello opnam, is vlakbij, net als talloze winkels vol snuisterijen. Tel daarbij op de verrukkelijke massages die gegeven worden op het dakterras, met uitzicht over zee, en je wil er nooit meer weg. In een woord: goddelijk.
liglesia.com
Duddell’ s, London
De achttiende-eeuwse St. Thomas Church in hartje Londen vormt het spectaculaire onderkomen van Duddell’s. Op steenworp afstand van de London Bridge, omgeven door architectuur in Queen Anne-stijl, verwacht je niet snel handgemaakte dim sums op je bord. Toch is het de Kantonese keuken waar het Hongkongse Duddell’s om bekendstaat; het restaurant heeft in de thuisstad maar liefst twee Michelin-sterren in the pocket. Het Londense filiaal werd toevertrouwd aan de prijswinnende architecten van Michaelis Boyd. Uitgangspunt: de sfeer van Hongkongse theehuizen uit de jaren zestig. Dat werd onder meer vertaald naar Forbo-marmoleum in een retro ruitmotief, geplaatst op een verhoging om de originele vloer van de monumentale kerk te behouden. Het fraai gerestaureerde donkere houtwerk kreeg gezelschap van groene tegelwanden, de sober gedekte eettafeltjes worden geflankeerd door zwartgelakte rotanstoelen. Een dankgebedje te midden van al deze pracht en praal is wel op zijn plaats, want niet alleen het interieur, ook de dim sum en gerechten als eendenborst met kumquat en yuzu-ijs zijn hemels.
duddells.co
Bistro De Plek, Antwerpen
Dat je in de Antwerpse Onze- Lieve-Vrouwekathedraal terechtkan voor een gebed, een momentje van contemplatie of een dienst, is niet meer dan logisch. Maar dat je er ook Belgische biertjes weg kan tikken, zagen we even niet aankomen. Een biertje van eigen makelij welteverstaan: naast de sacristie schenken ze in Bistro De Plek een blonde Aurora of donkere Memento. Ontwerpbureau Van Staeyen maakte van de ontmoetingsruimte in de voormalige Sint-Janskapel een uitnodigende plek, ook voor niet-kerkgangers en nieuwsgierige toeristen. Pastoor Bart Paepen hoopt dat bezoekers onder het genot van een natje en een droogje met elkaar in gesprek gaan. Gespreksstof is er genoeg: neem de eyecatcher van het café, de kubusvormige houten bar. De interieurarchitecten vertaalden de laatmiddeleeuwse gotische stijl van de kerk tot een eigentijds object. De openingen van de bar kregen de vormen van een klaverblad, vijfhoek en gebolde driehoek – allemaal terug te vinden in de glas-inloodramen van de kathedraal. De entree is een spitsboog. En de binnenkant van de kubus? Die is natuurlijk hemelsblauw.
The Jaffa, Tel Aviv
Een slimme zet, om architect John Pawson in te schakelen voor de verbouwing tot hotel van een voormalig Frans ziekenhuis en klooster in Tel Avivs oudste stadsdeel Jaffa. De minimalist behield samen met lokale architect en conservator Ramy Gill de historische elementen van het negentiende-eeuwse gebouw en voegde een eigentijds gedeelte toe, met veel oog voor licht, lucht en ruimte in de luxe vertrekken. Kers op de taart is bar The Chapel, met een gewelfd plafond, glas-in-loodramen, een zwart-witgeruite tegelvloer, gele fluwelen stoelen en roze poefs van Cini Boeri. Hier geen Jezus aan het kruis of heilige Maria tegen de muur; aan de wanden prijken de beeltenissen van beroemde acteurs in de rol van priesters. Midden in de lobby springt een dertiende-eeuwse stadsmuur in het oog. Eén van de redenen dat de renovatie zo lang duurde, was namelijk dat het ene artefact na het andere bouwwerk tevoorschijn kwam tijdens graafwerkzaamheden. Met als gevolg dat het een komen en gaan werd van archeologen. Inmiddels is de rust wedergekeerd in The Jaffa en plof je op een Togo-bank neer om kunst van Damien Hirst aan de wand te bewonderen. Halleluja!
thejaffatelaviv.com
